یادمان نرود که عالَم محضر خداست؛ نه سایت‌ها و دوربین‌ها/ ساخت سریال برای شبکه نمایش خانگی
تاریخ انتشار: ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۹۴۶۶۹
اطیابی که سال گذشته فیلم‌های «انفرادی» و «بخارست» او در صدر جدول فروش سینما بودند و سال ۱۴۰۰ هم فیلم «دینامیت» را روی پرده داشت و به تازگی فیلمبرداری کمدی «هتل» را به پایان رسانده است، در گفت‌وگویی در پاسخ به اینکه آیا طبق نظر برخی اهالی سینما باید از سیطره فیلم‌های کمدی بر چرخه تولید و اکران سینما نگران بود؟ بیان کرد: به نظرم از سیطره هیچ ژانری نباید نگران بود چون مردم فیلم خوب را از هر ژانری که باشد، برای تماشا انتخاب می‌کنند و الان هر فیلمی که حال مردم را خوب کند مورد استقبال قرار می‌گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: برای تولید فیلم باید شرایط روحی مردم را در نظر بگیریم که البته در این زمینه دو دیدگاه وجود دارد؛ وقتی با بعضی بازیگران و همکارانم در این مورد صحبت می‌کنم، عده‌ای معتقدند چون حال مردم خوب نیست، بهتر است کار مفرح نکنیم و همین فضا را نگه داریم؛ برخی دیگر هم معتقدند به دلیل اینکه حال مردم خوب نیست باید فیلم مفرح ساخته شود، در حالی که سوال مهم این است که وقتی حال مردم خوب نیست، چه باید کرد؟
او افزود: من جزو گروهی هستم که معتقدم باید به سهم خودم کاری انجام دهم تا حال مردم بهتر شود و باید به سمت کاری رفت که آرامش بیشتری به مردم بدهد و امکان برون رفت آن‌ها را از شرایط بیشتر مهیا کند. در این بین حتماً مردم نیاز خود را تشخیص می‌دهند ولی ما هم باید مواد آن را تأمین کنیم.
در میان فیلم‌های کمدی نیز، مردم فقط فیلم‌هایی را که حال‌شان را خوب کند انتخاب می‌کنند نه آثاری که به سمت ابتذال می‌رود یا بدآموزی دارد مثل برخی برنامه‌های تلویزیونی که رویکرد آن‌ها سبب دلزدگی می‌شود، متاسفانه در رسانه ملی گاهی برنامه‌هایی را می‌بینیم که سبب ترس مردم از یکدیگر می‌شود و تقوای واقعی را رواج نمی‌دهد.
اطیابی درباره تفاوت قابل توجه میزان فروش فیلم‌های روی پرده و اینکه برخی «فسیل» را یک اتفاق می‌دانند و و آیامی‌توان باز هم انتظار فروش ۱۰۰ میلیاردی را برای فیلم‌ها داشت؟ گفت: ما باید توقع فروش بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان را داشته باشیم، البته نه به این معنا که همه فیلم‌ها صد میلیارد تومان بلیت بفروشند چون شرایط رقابت و نمایش آن‌ها فرق دارد. به نظرم «فسیل» بیش از آنکه یک اتفاق باشد، یک "اتفاق" را با رعایت استانداردهایی رقم زده است؛ یعنی تهیه‌کننده و کارگردان و فضای تبلیغاتی فیلم دست به دست هم دادند تا فیلمی ارائه شود که وقتی مردم از سالن بیرون می‌آیند احساس نشاط کنند.
کارگردان فیلم‌های «تگزاس ۱ و ۲» درباره ممیزی بر فیلم‌ها که خودش در فیلم «دینامیت» هم تجربه کرده گفت: در یکی دو سال اخیر با ممیزی‌هایی مشابه آنچه بر «دینامیت» و «انفرادی» اعمال شد، مواجه نشدم و به نظرم شرایط گفت‌وگو بهتر شده؛ البته نه اینکه به طور کامل راضی باشم ولی همین که امکان گفت‌وگو وجود دارد خوب است. در مورد فیلم «بخارست» نکاتی برای ممیزی اعمال شده بود که پس از صحبت کردن، توانستم توجیه کنم و در آخر ممیزی‌هایی که دوست نداشته باشم، به کمتر از یک دقیقه رسید. من هنوز هم بر این باورم که سانسور و نگه داشتن فیلم «دینامیت» اشتباه بود و اگر دوستانی که نگاه امر به معروف دارند، این فیلم را ببینند متوجه می‌شوند که محصول رفتار نادرست و غیرخدایی نسبت به امر به معروف چقدر می‌تواند موجب وهن این فریضه شود. ما اتفاق‌هایی مثل پرتاب کاسه ماست را داشتیم یا روحانیونی که از ترس دوربین‌ها و سایت‌ها نگران حضور یا ایستادن اتفاقی، نزد دخترانی با حجاب کمرنگ هستند. همین‌ها سبب شده که به نظر برسد انگار عالم، محضر خدا نیست، بلکه محضر سایت‌ها و دوربین‌هاست! یادمان رفته کائنات به دوربین‌های مدار بسته دیگری مجهز است. رفتار یک فرد متشرع رفتاری است با رعایت تقوای الهی، نه تقوای دوربین مداربسته، و ما این‌ها را در فیلم (دینامیت) گفتیم در حالی که خیلی‌ها به جای اینکه این حرف‌ها را بشنوند و تحلیل کنند، به فیلم حمله کردند.
اطیابی در پاسخ به اینکه آیا این بهتر شدن فضا برای گفت‌وگو فقط برای فیلم‌های کمدی است، چرا که کمبود تنوع ژانر در اکران و تولید، فضای دیگری را نشان می‌دهد، بیان کرد: در حال حاضر فیلم‌های خوب غیرکمدی مثل «ملاقات خصوصی» و «جنگ جهانی سوم» هم روی پرده هستند و فروش خوبی دارند در حالی که فیلم «جنگ جهانی سوم» قاچاق شده بود ولی همچنان بیننده دارد؛ مثل دونده‌ای که در حین دویدن پایش شکسته اما هنوز به مبارزه ادامه می‌دهد. من توصیه می‌کنم کسانی که نسخه قاچاق این فیلم را دیده‌اند، یک بار دیگر بلیت بخرند و روی پرده سینما آن را تماشا کنند تا حقوق سازندگان فیلم زیرپا گذاشته نشود. اگر این فیلم قاچاق نشده بود می‌توانست فروش چند برابری داشته باشد و باید بپذیریم که اگر فیلم غیرکمدی با استانداردهای رعایت شده، ساخته شود و بدآموزی هم نداشته باشد به فروش نسبی خوب می‌رسد.
او که از مدتی قبل متقاضی دریافت پروانه ساخت فیلمی به نام «بمب» به تهیه‌کنندگی علی طلوعی شده است، در ادامه درباره افزایش تقاضای فیلمسازان برای گرفتن پروانه ساخت فیلم کمدی گفت: اینجا دیگر موضوع سرمایه‌گذاری را باید در نظر گرفت چون سرمایه‌گذار بیشتر به این فکر می‌کند که چه ژانری موفق‌تر از بقیه است. البته یک نکته مثبت این است که فیلم‌های قوی در هر شرایطی با اقبال بیشتری مواجه می‌شوند و فکر می‌کنم با شرایط فعلی اتفاق بدی رخ نخواهد داد چون هر چه رونقِ تولید بیشتر باشد برای سینما بهتر است اما این را هم در نظر بگیریم که یک فیلم کمدی صرفاً بخاطر کمدی بودنش موفق نمی‌شود و اتفاقا شکست در فیلم‌های کمدی خیلی جدی‌تر است و فیلم‌های اجتماعی کمتر شکست می‌خورند.
اطیابی در پایان در پاسخ به اینکه آیا قصد ندارد یک فیلم غیرکمدی بسازد؟ گفت: دوستان بیشتر پیشنهاد ساخت کمدی را مطرح می‌کنند ولی قصد ساخت یک سریال غیرکمدی برای شبکه نمایش خانگی را دارم و برنامه‌ام این است که در سینما هم بسازم اما فعلا تعهداتی دارم که باید به سرانجام برسند. واقعیت این است که در حال حاضر بیش از هر چیز باید به جامعه نگاه کرد تا ببینیم نیاز مردم چیست. در این قسمت کار بیشتری از عهده من بر می‌آید. در «هتل» هم که فیلمبرداری آن تمام شده، فضای طنز متفاوتی را نسبت به دیگر فیلم‌هایم خواهید دید که فکر می‌کنم نظر مردم را جلب خواهد کرد.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: فیلم های کمدی دوربین ها روی پرده حال مردم فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۹۴۶۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شبکه نمایش خانگی مروج چه اندیشه‌ای است؟!
بحث از هزینه تولید و نمایش این آثار یک بُعد قضیه است و سوی دیگر ماجرا که اتفاقاً اهمیت بیشتری هم دارد، ناظر به پیامی است که این قبیل آثار به مخاطبان خود می‌فرستند و این که در ورای تولید و عرضه چنین محصولاتی چه فکر و اندیشه‌ای قرار است ترویج پیدا کند.
سید محمدمهدی موسوی در حوزه نوشت: چندی پیش خبری در رسانه‌ها انتشار یافت مبنی بر این که برای تولید هر قسمت سریال شبکه نمایش خانگی به طور متوسط ۳ تا ۵ میلیارد تومان هزینه می‌شود و طبعاً بخش قابل توجهی از این هزینه سرسام آور صرف پرداخت به بازیگران یا به تعبیر درست‌تر سلبریتی‌ها می‌شود.
به عنوان مثال چنانچه یک سریال شبکه نمایش خانگی ۱۵ قسمت داشته باشد به طور میانگین ۶۰ میلیارد تومان صرف ساخت آن می‌شود.
بحث از هزینه تولید و نمایش این آثار یک بُعد قضیه است و سوی دیگر ماجرا که اتفاقاً اهمیت بیشتری هم دارد، ناظر به پیامی است که این قبیل آثار به مخاطبان خود می‌فرستند و این که در ورای تولید و عرضه چنین محصولاتی چه فکر و اندیشه‌ای قرار است ترویج پیدا کند.
با نگاهی اجمالی به آثار شبکه نمایش خانگی از آغاز این جریان در سال ۸۹ با تولید و پخش سریال «قلب یخی» تا به امروز که سریال هایی، چون «افعی تهران»، «جنگل آسفالت» و ... مورد توجه مخاطبان پلتفرم‌های داخلی است، می‌توان به اختصار به نکاتی اشاره کرد که با مقوله سبک زندگی و نوع نگرش به این مساله ارتباط نزدیکی دارد و از همین رهگذر می‌توان تا حدی به این پرسش پاسخ داد که آثار شبکه نمایش خانگی مروج چه فکر و اندیشه‌ای هستند؟!
۱-هر چند برخی سریال‌ها در سال‌های اخیر مروج زندگی‌های تجملاتی یا به اصطلاح لاکچری بوده اند، اما در عین حال، شمار دیگری از آثار با پرداختن اغراق آمیز و بعضاً مغرضانه به مقوله فقر و مشکلات اجتماعی، ترسیم گر زندگی فلاکت بار بوده اند که البته در باره کنایه‌ها و تعریضات غیرمنصفانه‌ای هم به شرایط زیست پس از انقلاب داشته اند که در جای خود نیاز به بحث تفصیلی و عمیق خاص خود دارد.
۲- هنجار زدایی از روابط افراد در کانون خانواده و حتی بین زوجین از دیگر آثار نامطلوب بسیاری از سریال‌های شبکه نمایش خانگی است، کما این که بسیاری از جامعه شناسان متدین نسبت به ترویج روابط آزاد و خارج از چارچوب ازدواج در این سریال هشدار داده و می‌دهند.
واقعیت تلخی که وجود دارد این است که چارچوب خانواده و قوام آن در این سریال‌ها حداقلی است چه آن که بیشتر تصویرگر زندگی افرادی است که بدون هیچ نسبتی حتی با هم در یک خانه زندگی می‌کنند.
۳-استفاده از کلمات مذموم، رکیک و دشنام‌های متعدد از ویژگی‌های غیرقابل انکار برخی از همین سریال هاست که طبعاً تداوم این وضع اثر نامطلوبی بر فرهنگ عمومی جامعه هم می‌گذارد.
۴-به هر حال این واقعیت تلخ غیرقابل انکار است که شبکه نمایش خانگی مرهون نگاه تجاری به حوزه فرهنگ است؛ نگاه و رویکری که به اجمال می‌توان به برخی آثار آن همچون جلوه گری سبک زندگی‌های لاکچری و ایجاد سرخوردگی در جوانان، تغلیظ نگاه جنسیتی منبعث از فرهنگ غرب به زنان و دختران و البته ضدیت با فرهنگ ناب ایرانی و اسلامی در پرتوی نشر اندیشه غربی اشاره کرد.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است